قهوه

همه ما دانه های قهوه را دیده ایم اما بسیاری از ما اطلاعات کافی درباره درخت قهوه نداریم مگر کسانی که محل پرورش درختان قهوه را از نزدیک دیده باشند. دانه های قهوه در حقیقت تخم و یا دانه های داخل میوه ای است که به آن گیلاس قهوه گفته می شود، بعد از چیدن گیلاس قهوه از درخت دانه های داخل آن را از میوه جدا می کنند، روش های مختلفی برای جدا کردن دانه ها از گیلاس قهوه وجود دارد، بعضی از شرکت های تولید کننده قهوه بعد از چیدن میوه اجازه می دهند گیلاس قهوه کاملا خشک شود و سپس دانه ها را از آن استخراج می کنند و بعضی دیگر قبل از خشک شدن میوه و یا حتی بلافاصله بعد از چیدن اقدام به انجام آن می کنند، زمان جدا کردن دانه ها در طعم و کیفیت نهایی قهوه تاثیر گذاشته و باعث تفاوت در طعم محصول بدست آمده که به آن قهوه سبز گویند می شود.

ارتفاع درخت قهوه در حدود 10 متر(30 فوت) و پر از شاخه هایی است که با برگ های سبز تیره پوشیده شده اند. تقریبا سالی یک بار این درختان میوه می دهند و عمر متوسط درختان قهوه بین 20 الی 30 سال است.

دو گونه اصلی قهوه عبارتند از قهوه عربیکا(Arabica) و روبوستا(Robusta):

قهوه های تولید شده از گونه روبوستا حاوی 50% کافئین بیشتر بوده و دارای طمع تلخ تری می باشند و یکی از دلایلی که قهوه عربیکا طرفداران بیشتری دارد طمع ملایم تر و عطر مطلوب آن نسبت به قهوه های روبوستا است، البته قهوه خوران حرفه ای شاید روبوستا را به عربیکا ترجیح دهند.

محل رویش درخت قهوه، دمای هوا، رطوبت، کیفیت و نوع خاک از عوامل موثر بر کیفیت و طعم قهوه می باشند. شرکت های قهوه سازی، دانه های قهوه سبز را تفت می دهند و محصولی که بدست می آید به آن قهوه بو داده گویند. مقدار حرارت، مدت تفت و موادی که حین تفت دادن به قهوه سبز افزوده می شود باعث تغییر در طعم و تنوع محصول نهایی می گردد. نهایتا قهوه بو داده، هم بصورت دانه های کامل و هم بعد از آسیاب و به شکل پودر بسته بندی و عرضه می شود.

فواید قهوه:

قهوه حاوی کافئین، آنتی اکسیدان، پلی فنول ها و مقدار کمی از ویتامین های B2، B5، B1، B3 و عناصر منگنز، پتاسیم، منیزیم، فسفر و سایر مواد شیمیایی مفید برای بدن است، نوشیدن قهوه اثرات موقتی را به همراه دارد و باعث افزایش هوشیاری و قدرت یادگیری، افزایش انرژی و سرعت متابولیزم بدن می گردد، به همین جهت برای بسیاری به یک نوشیدنی محبوب به ویژه هنگام صبح تبدیل شده است.

کافئین و رابطه آن با فعالیت مغز:

یکی از مواد فعال و موثر موجود در قهوه کافئین است که محرک مغز و غدد فوق کلیوی می باشد. مکانیزم اولیه کافئین در مغز مهار یک انتقال دهنده عصبی به نام آدنوزین(Adenosine) است، با مهار شدن آدنوزین، کافئین باعث تولید بیشتر سایر انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین(Dopamine) و نوراپی نفرین(Norepinephrin) می گردد و با این عمل سبب بهبود خلق و خوی، افزایش نشاط و زمان واکنش مغز، تقویت حافظه و هوشیاری می گردد، در این زمینه تحقیقات بسیاری صورت گرفته و این اثرات کاملا ثابت شده اند، قابل ذکر است این اثرات بعد از چند ساعت مصرف قهوه از بین می روند و تاثیر آن ها ماندگار نمی باشد.

کافئین و قدرت بدنی:

کافئین جز ترکیب بسیاری از مکمل های ورزشی و غذایی و بویژه مکمل های کاهش وزن و چربی سوز است. کافئین با تاثیر بر سیستم اعصاب مرکزی و غدد فوق کلیوی باعث افزایش سرعت متابولیزم چربی ها می شود، به عبارتی کافئین باعث افزایش قابلیت بدن برای تبدیل چربی ها به انرژی شده و برای کسانی که قصد کاهش وزن و آب کردن چربی های اضافه را دارند ماده ای مفید می باشد.

در دو آزمایش مجزا که بروی 70 ورزشکار و توسط گروه پزشکی مدیکال پلاس(Medical Plus) صورت گرفت مشاهده شد مصرف کافئین باعث افزایش توان ورزشکاران تا 11% در تمرینات روزانه می گردد.زشکاران تا 11% در تمرینات روزانه می گردد.ات روزانه می گردد.ان ورزشکاران تا 11% در تمرینات روزانه می گردد.